Szkoła Podstawowa w Rudzie-Hucie

NOC ŚWIĘTOJAŃSKA

Noc świętojańska to najkrótsza noc w roku, a następujący po niej dzień jest najdłuższy w roku.To zjawisko nazywa się przesileniem letnim. Noc świętojańska związana jest z paleniem ogni sobótkowych. Wokół nich tańczyły i śpiewały panny z z wieńcami na głowach. Kiedyś wierzono,że dopiero od Świętego Jana można się bezpiecznie kąpać, bo woda stawała się wówczas przyjazna człowiekowi. W tym dniu palono także duże ogniska, a odważni również skakali przez nie. Z tą nocą związana jest legenda o kwiecie paproci. O północy wyruszano w las, by go znaleźć.Miał on świecić niezwykłym blaskiem i wskazywać drogę do ukrytych w podziemiach skarbów. Najbardziej znanym zwyczajem nocy świętojańskiej jest puszczanie wianków na wodę. Panna rzucała swój wianek do rzeki: jeśli wyłowił go jakiś kawaler, oznaczało to, że będzie ona miała szczęście w miłości. Jeśli nie - zła wróżba oznaczała rok w samotności. To samo dotyczyło kawalera, któremu nie udało się wyłowić żadnego wianka. Sobótkowe zabawy, pląsy, wicie wianków z kwiatów, ziół oraz traw i puszczanie ich na wodę, opowieści o magicznych ziołach – tego wszystkiego można doświadczyć co roku w Muzeum Wsi Lubelskiej. Tradycję wicia wianków podtrzymała Magdalena Stolarczyk uczennica klasy III a, która wykonała piękny wianek z kolorowych kwiatów i ziół. Można go podziwiać na zdjęciach zamieszczonych poniżej. Dziękuję Magdzie za aktywność i zaangażowanie!

Opracowała: Bożena Zielińska